Belgie is geplaveid met beton en steen. En hier en daar een stuk asfalt. Dat brengt de levendige discussie met zich mee. Dat wielrennen te gevaarlijk is geworden. Is wielrennen gevaarlijk? Wat dacht je wat? Middeleeuws verharde karrensporen zijn de manifest geworden opwinding van het voorjaar. En nu zitten we in het najaar, het seizoen is voorbij. Winters veldrijden en ATB is wat er rest.
Belgen zijn fantastisch. Of ze nou Waal of Vlaming zijn. Dat vinden ze zelf niet, maar ik wel. Het is een eerlijk volk. Ze zijn lelijk als ze er lelijk uit zien. En mooi als ze dat kunnen zijn. En ze zijn zeer eigengereid. En dat siert ze. De commercie in de geliefde wielersport, het wordt maar matig geaccepteerd in het verdeelde land. Maar we hebben de laatste jaren wel fantastische klassiekers gezien. Ik persoonlijk, net de klok een uur naar achteren gezet, kan niet wachten op een nieuw seizoen en zette de klok liever een paar maanden vooruit.
Het rijden over kasseien is eigenlijk net als het leven zelf. Het is eigenlijk niet te doen, maar je bent blij dat het weer gelukt is. En je nog leeft. Dit voorjaar reed ik de Ronde van Vlaanderen, de toereditie. Toeschouwers van deze toereditie staan op de oprit. Hun erf. Alsof ze net weer naar binnen gaan, staan ze nog even te kijken. En dat waarschijnlijk een groot deel van de dag. Belgen die gezien hun omvang ooit eens zelf gefietst hebben en door zijn blijven eten zonder verder nog te fietsen. Daarvoor doen we het. Doortrappen.
Belgen zijn gul. Op de slechte wegen vind je van alles. Lampjes (want we starten in de schemer), zonnebrillen (idem en steken deze eerst in de helm), bidons (een verzamelaar kan zijn of haar slag slaan). En verder wat je maar in je trui kunt stoppen aan gevallen fruit. Overreden bananen te over. Niemand die de benen stil houdt om de spullen te pakken, ik check mijn portemonnaie en iPhone heel vaak in mijn trui. En stuiter verder.
Belgie is mooi als je er oog voor hebt. Prachtige steden, glooiende landschappen. En een nijver volk, dat er niet om bekend staat heel snugger te zijn, maar ondertussen het leven veel steviger omarmt dan de gemiddelde Nederlander. Het annexeren van Vlaanderen zou een feest kunnen worden voor Nederland, als ze maar zouden willen luisteren. Ik vrees dat het niet gaat werken. Kijk maar eens op een marktplein op een zondagmorgen als er koers is. Iedereen komt uit, per fiets of per chique. In Nederland staan we in het centrum op zondag tijdens een koopzondag. Verveeld niets te kopen, terwijl de Vlaming met taart en lekkers een koffie of een eerste glas gebruikt op het terras. Zo veel beter.
Belgen zijn gelukkig. Volgens mij is het geheim dat ze daar niet zo mee bezig zijn. Tijdens de Ronde van Vlaanderen (RVV) voor amateurs, hoor je fazanten, varkens, kippen, hanen. Belgen zijn boeren, en een boer die niet klaagt, is geen boer. Ze zouden gelukkig moeten zijn, en stiekem zijn ze dat wellicht ook. Anders zou je wel van alles veranderen.
