Van opwinding is geen sprake. Jelle is een eenvoudig mens en sneakt het cafédeel binnen van Het Wapen van Drenthe. We eten rustig verder, het is nog geen tijd. Het achterafzaaltje is verrassend aangekleed met op het podium een diascherm, een MacBook Pro zonder stickers, tegenwoordig bijna zeldzaam. De beamer projecteert een KillBillchinees, de foto van een vermomde Jelle op zijn omslag van het boek, tevens de aanleiding voor deze lezing.
Zat ik kort geleden nog bij Geert Mak in de Universiteit van Groningen, deze zaal kent een hossend bruiloftverleden en heeft een andere, toch ook wel prettige sfeer. De warmte stijgt met de bezoekersaantallen, veel mensen die elkaar kennen, het is een soort van club.
Ik heb het geluk dat voor mij een dame plaatsneemt, na even de achterzitter forsend geobserveerd te hebben, met een enorm hoog kapsel. Dat heb ik weer. Verder kent ze eigenlijk iedereen wel, van Noordenveldleest.nl
Jelle begint voortvarend met behulp van Keynote zijn verhaal. En vergeet niet toch vooral het boek onder de aandacht te brengen. Gelijk heeft hij. Ik heb het al. Een jaloersmakend verhaal dat je van je leven een avontuur kunt maken, reizen in moeilijke landen (eigenlijk alles buiten Europa en de USA) en daarover schrijven, presenteren en programma's maken. Het ziet er allemaal zo eenvoudig en vanzelfsprekend uit, maar zin om weg te gaan heb je meteen.
Interactie met het publiek. Chapeau voor de gestelde vragen. Keurig herhaalt Jelle de vraag tegen de microfoon en begint met de uiteenzetting. Een antwoord kun je het nauwelijks noemen, het is een deellezing. Uit het hoofd. Hier staat iemand die het allemaal gedaan heeft en er dus over kan vertellen. Op zijn 22ste heeft hij zijn eerste kampeerervaring, ik denk dat de rest van de zaal hem hier de loef af kan steken, maar daar vervolgens is blijven steken.
Rammstein en polder brengen de auteur weer thuis. Om weer weg te gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten