Het Parijse kenteken op het model hoort bij de sfeer, 1968. Het model werd uitgedeeld aan personeel in Nederland bij de introductie. De 504 komt enigszins verlaat op de markt, door de studentenopstanden in mei van dat jaar. Maar wat maakt de 504 nu zo'n interessante auto? Het is een mix van onderdelen. (dat is elke auto) Ten eerste is er de betrouwbare techniek. Leuk als je onnadenkend de gele zuil van de ANWB kunt negeren. Ten tweede is er een ongelofelijk smoelwerk. De 304 is een afgeleide van de 504, maar de neus van de 504 is zo herkenbaar als een bonte koe in een Hollandse wei. De ogen van Sophia Loren stonden model voor de koplampen. Alles van haar mag voor mij model staan voor de 504. De kofferbak met elders nergens gemaakte knik is ook zo'n item. Maak het maar eens. Er stond de 504 veel kritiek te wachten, dat snel verstomde. Het ronde van de 403, het ronde van de 404 met toegevoegde rechte lijnen, het moest uiteindelijk resulteren in een 504.
En dan maak je het statement van de trapezium koplampen, en vind je het wiel andermaal opnieuw uit met de legendarische coupé- en cabrioletmodellen. Dubbele koplampen met nieuw halogeen licht. Maar voor de gele uitstraling komen er wel gekleurde doppen voor de lichtpitten. Franse ingenieurs zijn geweldig, denken in mogelijkheden. De 504 heeft nog jaren, in navolging van de 404, een continent in beweging gehouden. En nog.
De 504 voelt compact aan, is redelijk stil, modern van snit en vlot in het verkeer. Er zit weinig flauwekul in, het stuurwiel is ferm van formaat om de ontbrekende stuurbekrachtiging te compenseren. Het paradijs bij de zachtgroene dashboardverlichting maakt de zaak compleet. De kofferbak kan een zakenman doen verlangen naar een campingvakantie, beenruimte achterin is van een beter niveau dan in een 407. Moderner dan een 504 wordt een Peugeot nooit meer. Daar kan geen update tegenop.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten