woensdag 23 januari 2013

Duurzaam

Kijk, sommige dingen zijn logisch. Spaarzaam en duurzaam omgaan met schaarse goederen is daar eentje van. Dat denk ik altijd bij zeldzame automobielen. Daarvan gooi je geen onderdelen weg, ook al zijn ze op het oog onbruikbaar. Je weet maar nooit wat je er nog mee kunt. En zo kan het dat je op een goeie dag denkt: "Ik kom om in de zooi".


Je kunt je afvragen of het zin heeft of had bovenstaande Facel Vega Excellence te bewaren. Het kan ook zomaar zijn dat deze ooit verkeerd bewaard is geweest. Feit is, gevoelsmatig bestaan ze, alle 152 ooit geproduceerde exemplaren nog, op de een of andere manier. Bijzonder is, dat van een merk met een bewezen geproduceerd aantal van 3033 exemplaren, er nog relatief veel rondrijden, of stilstaan, zo u wilt. Iets bijzonders blijft nu eenmaal eerder bewaard dan een brood- en botermodel dat dankzij het ontbreken van een uiterste houdbaarheidsdatum de decennia heeft getrotseerd. Meestal staan dergelijke modellen, als er eenmaal iemand is overleden, of er iets anders stuk is, een geleidelijke weg naar het automobiele afvoerputje te wachten. Waar ze al dan niet lijdend hun laatste rondjes draaien op een stoffig weiland.



Zo stond deze Glas 1204 jaren weg te kwijnen achter een lokale Renauldealer, zonder voorruit, en op een gegeven moment derhalve zonder bodem. Waarbij de bewegende delen voor eeuwig vast leken te zitten. Wel bijzonder, want hoeveel zijn er bewaard? De Nederlandse Glasclub kent krap 37 leden. Ongeveer net zoveel als er Nederlanders lid zijn van de Franse Amicale Facel Vega. Zijn er 4 van dit type in Nederland? Hooguit. Een Glas was vroeger veel bereikbaarder dan een Facel. Dat verklaart meteen waarom, eenmaal aangeschaft, de veel duurdere auto altijd wel ergens min of meer goed terecht kwam. Behalve dan bovenstaande Excellence. 





In een droge garage stal ik mijn eigen barnfind. Officieel heeft deze origineel in 1964 in Nederland geleverde 404 Super Luxe hier niets meer te zoeken. Maar ze is ooit door iemand bewaard. Niet helemaal goed, de lak is aangetast, maar ik maak haar technisch weer in orde, maar zal haar nooit restaureren. Dus als er eens zo'n 'barrel' door uw straat rijdt, geniet er van. Zo hoort ze er na bijna 50 jaar uit te zien. Best heel goed, eigenlijk.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten