De nieuwe Peugeot 508 2018

Er moet me iets van het hart. Peugeot heeft me weer kunnen bekoren met de oude 508. De mythische klank van de vijf en de nul en dan een oplopend cijfer. Als 504-adept ben ik hier erg verheugd over. En over de auto? Met veel genoegen reed ik de nieuwe berline in 2011. Na een mindere periode in design van Peugeot. De eerste 308 en de 407 hebben me nooit gegrepen, lijkt Peugeot weer terug naar een nieuwe weg. Kijk, je kunt breken met Pininfarina en dat lijkt ook allemaal heel logisch, maar een 407 coupé op de markt brengen die letterlijk niet in de schaduw kan staan van de 406 coupé is een vorm van zelfoverschatting. Deze designwinter heeft een paar jaar geduurd, maar is voorbij. De 508 kan me weer bekoren, de 308 phase II is zo ongeveer elke derde auto onderweg en ik vind ze leuk om te zien.

Natuurlijk heeft de nieuwe 508, gelanceerd in Geneve 2018 niets te maken met de 504, maar er zijn wel enkele waarden die ze delen. We beginnen bij de uiterlijkheden. De inspiratiebron voor de koplampen ligt bij de 504 bij Sophia Loren, dergelijke metaforen zijn er bij de nieuwe 508 niet meer nodig. Maar het is wel het model waar opeens de prachtige traditie van het typenummer op de neus weer terugkomt. Met trots draagt de neus het nummer, net als de 504 doorgaans. De leeuw in de gril was al bij een eerdere update van de 508 terug. Maar er is niets retro aan de 508. Het is gewoon het fijne gebruik van oude nog zeer herkenbare gewoontes.

De zit in de 504 is riant, het eerste meubilair dat met het vergroten van de afstand tot het stuurwiel ook daadwerkelijk iets naar beneden zakt. De nieuwe 508 pakt je nog intenser vast dan de eerste serie. Uitstappen gaat echt over de wang van de voortreffelijk zittende stoelen. Het zitvlak is zelfs te verlengen door een uitschuifkussen. De eigenzinnige cockpit kan zorgen voor lastige eerste kilometers. Je weet immers dat het niet verstandig is alles onderweg te proberen, maar intussen... De heldere digitale display is reeds bekend uit de eerdere serie zoals de 3008 en het werkt voortreffelijk. Je moet het wel leren bedienen. Iets dat bij de 504 nauwelijks aan de orde was, hoewel de kachelbediening hierbij enige studie vereist.

Peugeot heeft de mix tussen wegligging en comfort weer weten te vinden na wat al te straffe series. De 508 gaat als op rails. En de sportknop maakt echt een groot verschil, vooral bij de werking van de automaat met 8 versnellingen. De aansturing wordt duidelijk anders. Met koppelomvormer, wel zuinig en schakelen met een vloeistof-automaat. Met de i-cockpit neemt Peugeot een eigenzinnig risico, en ik ben er blij mee. Het werkt wat mij betreft, het heeft smoel. En eigenzinnigheid moet. Waar andere merken bijna in elkaar overlopen qua stijl. De bediening is eenvoudig maar niet vanzelfsprekend. Dat is tegenwoordig het verhaal. Ook met een nieuwe telefoon of computer ben je even een paar dagen van de wereld. Maar met een auto is dat beter om de ontdekking niet onderweg te doen. Zo zet ik vanavond net de basisinstelling weer terug van het digitale dashboard. Ik had gisteren een passagier die vrolijk van alles had aangepast. Onderweg is me dat niet gelukt te herstellen, uiteindelijk was het ook niet onherstelbaar, maar je moet er soms even voor gaan zitten.

De 508 is een mooie auto met frisse kleuren. Ik haalde mijn Rouge Ultimate op en parkeerde deze voor ons bedrijf. De rest van het wagenpark was een verzameling grijstinten met wit en zwart als spectrum.  De andere mogelijke kleuren zijn weer breder als bij de oude vertrouwde 508, een goede beweging. We kunnen niet alleen kleuren kiezen die goed in te ruilen zijn, maar die we gewoon leuk vinden. Ik heb de afgelopen dagen mooie interieurs gezien in zeer fraaie kleuren. Mijn leenauto heeft een zwart Claudia Mistral leren interieur, maar ik heb ook een heel fraai rood leren interieur gezien. Hulde! Mijn 504 uit 1973 is wit van buiten en rood van binnen, kleuren die zeer fraai combineren. Maar als ik het bestelformulier nu zou invullen van een nieuwe 508, zou ik voor een spetterende combinatie gaan. Gewoon omdat het kan.

Er zit een pack full led op de 508, heel snazzy bewegende lampen. Ik vind het gewoon leuk, de slagtanden zijn voorlopig nog even uniek, de carrosserievorm is uitgewogen. Mooie vlakverdelingen en een fraaie deuk in het dak. De achterkant met rookglas lampen en die onvermijdelijke vergelijking met de achterlampen van de eerste 504 coupé, vind ik wat minder aantrekkelijk. Ik heb Peugeot altijd geweldig gevonden met achterkanten, maar aan deze moet ik nog even wennen. Sommige delen gaan er bij mij al in als koek, maar de achterkant neemt tijd. Al stond ik vandaag naast een Ford Mondeo geparkeerd en ik was blij de Peugeotsleutel diep in mijn zak te voelen. Je moet deze bij je hebben, maar starten gaat gewoon met een knop. De sleutel mag het werkeloos blijven toezien.

Al met al is de eerste kennismaking een succes, ik ga nog een paar leuke dingen doen samen met de 504. Vergelijken heeft geen zin, maar het is toch een nieuwe grote Peugeot. En dat heeft altijd zin.

Wordt vervolgd.